Mumboya Mum

Hoşgele
Biz de hoşgeldik. Yani gelişimizin hoşluğu devam eder inş. Etmese n'olcak ki zaten, eğlendiğimizle kalırız.
Evet, blog ailesine ailemizin geri kalanını da kattık. 'Babası, kızı, oğlu'nun 'annesi' bizden önce bu camiayı keşfemişti, ardından da 'babaannesi'. Bendeniz 'kızı'nı temsil ediyorum ve açılışı yapıyoruum, yaptım.
Genel olarak boş konuşucam, ister okuyun ister okumayın. Blogun olayı da bu olsa gerek.
Bizim elalemle paylaşacak neyimiz var? (elalem dedim diye alınmayın, öylesiniz çünkü) Hobilerimiz var daha ne olsun? Babamın araba merakı, maketleri, sprey boya kokulu bir atölyesi (oğlanın deyimiylen 'pis kokulu oda')
benim resimlerim, yaptığım ufak ıvır zıvırlar, ve söyleyecek bazen boş bazen dolu laflarım var. 'Oğlu' şu an 7 yaşında, yani ona herşey hobi.
Sıkıldıysanız susiyim bak.

Yukardaki resmi geçen sene yapmış olabilirim. Kardeşimle resim yapalım diye oturduğumuzda elektrikler gittiydi. Ne çiziyim, ne çiziyim? Ee önümde mum duruyo bari onu çiziyim. Gece elektrik kesilmesine bayılırım ben. Mum zaafım var çünkü. Kokulusu, şekillisi, hediyesi, süslüsü hepsine bayılıyorum.(anlatımın akışını bozdum dur resme döneyim) İşte karanlıkta doğaçladım karaladım bunu. Pek beğenildi, kaşla göz arasında çerçevelenip duvarda yerini aldı. Ben öylesine yaptımdı halbüki.
Küçükken hayalimdeki ilk meslek ressamlıktı. Şimdi amatörün amatörünün çırağı olarak ve kardeşimin boyalarını sömürerek ayda yılda bir resim yapıyorum işte. Ortaokul seviyesinde de olsa bu işi devam ettirmek güzel birşey. Babam da hiç bırakmiyim diye grafik tablet almış bana sağolsun. Bloğun başlığını filan ben çizdim, bi kaç denemem daha var; bir ara yayınlarık. Yeterince amatör, bir o kadar da anlatım akışını katlederek (bu kız çok Türkçe sorusu çözmüş) ilk yazımızın sonuna vardım. Yine birbirinden lüzumsuz ama keyifli paylaşımlarla sizlerle olacağım..
Kızı.